Biegła na stronie 5 opinii wskazuje, że do badań zastosowała metodę „analityczno-porównawczą”, jednakże obecnie stosowaną metodą badań porównawczych pisma ręcznego jest wyłącznie metoda „graficzno-porównawcza”. Metoda graficzno-porównawcza to współcześnie jedynie stosowana metoda badań porównawczych pisma. Mając ten fakt na względzie możemy mieć wątpliwości czy badania porównawcze zostały wykonane prawidłowo i czy nie są obarczone błędem.
Biegła na stronie 6 opinii wskazuje, że do badań wykorzystano przyrządy optyczne, ale nie opisano jakie. Nie wiem czy do badań wykorzystano jedynie lupy czy też użyto bardziej zaawansowanych urządzeń typu mikroskop. Nie wiem również czy do wykonania tablic użyto programów graficznych czy też wykonano je ręcznie. W ten sposób nie możemy prześledzić sposobu przeprowadzenia badań porównawczych pisma we wskazanym zakresie.
Biegła całkowicie pomija charakterystykę materiału dowodowego oraz charakterystykę materiału porównawczego. Jest to bardzo ważny etap badań wykonywany przed badaniami szczegółowymi. Na tym etapie badań biegła powinna scharakteryzować materiał dowodowy i porównawczy oraz ocenić jego przydatność do badań. Biegła ograniczyła się jedynie do wskazania na stronie 8 opinii, że „Materiał dowodowy nadaje się do badań porównawczych”. Jednakże nie wskazała dlaczego tak sądzi i ten zakres badań należy uznać jako nieudowodniony i jest to jedynie subiektywna ocena biegłego. Co do materiału porównawczego to biegła nie określiła jego przydatności, gdzie powinna wskazać, czy jest on w wystarczającym zakresie obszerny, czy prezentuje całość możliwości psychomotorycznych probanta, czy nie nosi on śladów maskowania oraz czy jest adekwatny rodzajowo i treściowo. Biegła nie dokonała wymaganych i zasadniczych badań wstępnych.
Biegła na stronie 10 opinii zaprezentowała tablica poglądowe, jednakże nie są one opisane. Nie wiadomo czy zaprezentowano na nich materiał porównawczy czy też dowodowy oraz co oznaczają czerwone strzałki. Są to podstawowe braki w opracowaniu tablic poglądowych.
Biegła na stronie 12, 13 i 14 opinii opisała i zaprezentowała cechy pisma stanowiące podstawę wniosków końcowych z opinii. Należy jednak stwierdzić, że opisane przez biegłą cechy to głównie cechy mieszczące się w obrębie „budowa i kształt znaków wraz z ich odmianami i wariantami”, które mieszczą się w zespole cech konstrukcyjnych cech pisma. Należy wskazać, że jest pięć zespołów cech pisma i w trakcie badań porównawczych pisma należy poszukiwać cech zgodnych ze wszystkich zespołów. Oparcie się jedynie na jednym zespole cech pisma może doprowadzić do błędnych wniosków końcowych. Biegła całkowicie pomija takie cechy jak nacisk pisma i cieniowanie linii pisma.
Sama forma wniosków również budzi duże wątpliwości co do rzetelności opinii. W ostatnim wersie biegła wskazuje „Podpisy na dokumentach należą do Probanta”. To stwierdzenie co najmniej jest niezrozumiałe. Na jakich dokumentach? Co znaczy należy? Czy on je nakreślił czy należą do niego? Czy biegły brał udział w uzyskaniu materiału porównawczego, że tak kategorycznie wskazuje że materiał porównawczy pochodzi od danej osoby.
Przechodząc do odpowiedzi biegłej na zarzuty to należy wskazać, że są one niedopuszczalne i niewłaściwe. Argument biegłej, że nie miała aktualnego numeru telefonu Kancelarii Notarialnej lub, że badania oryginalnego dokumentu w Kancelarii Notarialnej jest niekomfortową pracą jest po prostu świadectwem braku fachowości tej biegłej. Z praktyki należy wskazać, że bardzo często wykonuje się badania oryginałów w Kancelariach Notarialnych lub Sądach. Jest to powszechnie znana praktyka. Brak takiej podstawowej wiedzy biegłej daje pod wątpliwość czy zakres posiadanej przez nią wiedzy jest wystarczający. Wskazanie przez biegłą, że samo trzymanie oryginalnych dokumentów w rękach i jego oglądanie w Kancelarii Notarialnej jest niewystarczające – jest niewłaściwe i pierwszy raz spotykam się z taką formą odpowiedzi na zarzuty do opinii. Należy wskazać, że do wykonania badań w Kancelarii lub w Sądzie możemy użyć przenośnego mikroskopu wraz z oświetleniem, którym możemy również zbadać nacisk pisma oraz cieniowanie linii pisma. W wyniku tego typu badań można określić czy dokument w żaden sposób nie był przerabiany – czego na kopii nie można wykonać. W trakcie tego typu badań można również wykonać dokumentację fotograficzną dokumentu. Przedmiotowa praktyka jest powszechnie stosowana i wskazanie braku komfortu pracy nie jest żadnym argumentem do odstąpienia od badań oryginału. Jest to niedopuszczalne. Ponadto biegła wypowiada się, że nie ujawniła retuszy, uzupełnień, wstawek, itp. czego kategorycznie nie da się wykonać na kserokopii. Biegła wskazała, że siły nacisku nie badała, gdyż jest on widoczny jedynie na oryginale – a więc jej badania były niekompletne. Wskazuje ona również, że pozostałe cechy nacisku są dobrze widoczne na kserokopii. Pytanie: jakie pozostałe cechy nacisku są widoczne na kserokopii? Kolejnym niezrozumiałym stwierdzeniem jest, że biegła wskazuje, że jej opinia jest subiektywna. Opinia nie może być subiektywna tylko obiektywna. Trzeba również podkreślić, że biegła opisuje sposób badań metodą graficzno-porównawczą a wskazuje na metodę analityczno-porównawczą. Może to po raz kolejny wskazywać na brak podstawowej wiedzy biegłej. Reasumując: odpowiedź na zarzuty jest niewłaściwa, nie odpowiada na wszystkie zarzuty oraz może świadczyć o braku podstawowej wiedzy biegłej.
Wskazana biegła posiada nawet błędy w treści samej pieczątki, którą używa, gdyż nie wskazuje ona zakresu z jakiego jest biegłym sądowym oraz przy jakim Sądzie jest wpisana na listę biegłych. Taka praktyka również jest niedopuszczalna, gdyż nie wiemy czy posiada ona wpis na listę biegłych, który upoważnia ją do wykonywania badań porównawczych pisma.
